przewiew — m IV, D. u, Ms. przewiewwie; lm M. y «przepływanie, krążenie powietrza; prąd powietrza, powiew wiatru» Przewiew od wody. Gorąco nie do wytrzymania, nie ma żadnego przewiewu! Nie odczuwać przewiewu … Słownik języka polskiego
przewiewny — przewiewnyniejszy «mający szpary, szczeliny, przepuszczający powietrze, porowaty, niespoisty, nieścisły; wystawiony na przewiew, nieduszny» Przewiewny budynek. Przewiewna szopa. Przewiewna sukienka, bluzka. Przewiewne miejsce. ∆ geol. Przewiewna… … Słownik języka polskiego
wywietrzyć — dk VIb, wywietrzyćrzę, wywietrzyćrzysz, wywietrzyćwietrz, wywietrzyćrzył, wywietrzyćrzony «wystawić coś (np. pościel, ubranie) na przewiew; wpuścić dokądś świeże powietrze wypuszczając zużyte; przewietrzyć» Wywietrzyć pościel, ubranie. Wywietrzyć … Słownik języka polskiego
przewiewny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, przewiewnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dobrze przepuszczający powietrze, pozwalający na swobodny dostęp powietrza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przewiewna tkanina. Lekkie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wietrzyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, wietrzyćtrzę, wietrzyćtrzy, wietrzyćtrzony {{/stl 8}}– wywietrzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} wpuszczać do pomieszczenia świeże powietrze, poddawać coś działaniu świeżego powietrza;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień